تبیین رابطه ماکروارگونومی با بهره وری در کارکنان اداره ورزش و جوانان استان سمنان

ارگونومی علم مطالعه کارآیی و عمل انسان است که ویژگی ها و توانایی های وی را مورد مطالعه قرار می دهد و از این طریق شرایط تطبیق و هماهنگی کار و انسان را فراهم می سازد. ماکرو ارگونومی یک نگرش اجتماعی- فنی است که به طراحی سازمانی، سیستم کار و نیز تعامل های انسان ماشین، انسان محیط و انسان شغل می پردازد و بر مشارکت کارکنان تاکید دارد. تحقیق حاضر باهدف بررسی میزان رابطه بین فاکتورهای ماکروارگونومی و بهره وری به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های مدیران هر سازمان انجام شده است. این پژوهش توصیفی، تحلیلی از نوع مقطعی می باشد. روش جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد. پس از تعیین روایی و نیز پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ (به ترتیب 0/82و0/86 )پرسشنامه ها بین 60 نفر از جامعه مورد نظر توزیع و جمع آوری شد. میانگین نمره ماکروارگومونی و بهره وری در کل جامعه مورد مطالعه به ترتیب 61/3 و63/2 بدست آمد. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین حیطه کلی ماکروارگونومی و بهره وری رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد(r=0/516T p<0/001).

Keywords:

ارگونومی , ماکروارگونومی , بهره وری , سازمان , ادارات ورزش و جوانان