بهینه سازی کشت بافت و سوسپانسیون سلولی آلوروپوس لیتورالیس

آلوروپوس لیتورالیس به عنوان یک هالوفیت علفی چند ساله از خانواده گندمیان، در نتیجه فشارهای تکاملی طبیعی به سمت تحمل به شوری با حفظ رشد پیش رفته است. از این گیاه می توان به عنوان سیستم مدل بسیار کارآمد در بررسی مکانیسم های سازگاری به محیط های شور استفاده کرد. فاکتورهایی از قبیل ژنوم کوچک ( 342 ) مگا بازی این گیاه دیپلوئید (14=2n=2x)،همچنین توانایی تکثیرآسان و از طرف دیگر وجود منابع غنی از ژن ها و پروموتر های با ارزش مرتبط با تحمل به خشکی و گرما علاوه برشوری از جمله مواردی هستند که به گیاه آلوروپوس شانس این را داده اند که به عنوان کاندیدای مدل ژنتیکی تحمل به شوری، خشکی و گرما در گیاهان تک لپه مطرح باشد. اهمیتکشت بافت آلوروپوس زمانی که درباره لزوم مطالعات سلولی و مهندسی ژنتیک در این گیاه بحث می کنیم، بیش از پیش روشن خواهد شد.در مطالعه حاضر تولید کالوس و دستیابی به حجم سلولی مناسب در سوسپانسیون سلولی مورد بهینه سازی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان دادند که محیط MS مناسب ترین محیط کشت برای کالوس زایی در ریز نمونه های بذر و گره می باشد. همچنین می توان ادعا کرد کیفیت نوری که ریز نمونه ها تجربه می کنند روی کالوس زایی آن ها تاثیر گذار است. همچنین با استفاده از ترکیب هورمونی (2,4,D)4ppm وkinetin 0.2ppm به همراه محیط کشت MS میتوان بالاترین میزان رشد را طی حدود دوهفته به سلول های کشت سوسپانسیون القاء کرد.

Keywords:

آلوروپوس لیتورالیس , کشت بافت , کشت سوسپانسیون سلولی