بررسی اصول پایداری اجتماعی در طراحی مجتمع های زیستی همچون فرهنگسراها

پایداری اجتماعی در معنای کلی مترادف با بالا بودن کیفیت زندگی انسان نسل حاضر و نسل آینده با درنظر گرفتن استعدادها و ظرفیت های او و برآوردن نیازهای همه اقشار است. امروزه پایداری به عنوان یکی از مباحث مرح در کلیه عرصه ها، بویژه در عرصه فضاهای شهری و معماری مطرح بوده است. ا ین موضوع می تواند از طریق سه شاخصه اصلی تأثیر گذار بر روی این مهم یعنی:مؤلفه اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی در کنار یکدیگر به تعادل برسد. مؤلفه اقتصادی از طریق سرمایه گذاران به علت انگیزه های مالی، اغلب به حد افراط مورد توجه قرار می گیرد، مؤلفه زیست محیطی نیز به فراخور هر جامعه برای خود دارای ضوابط معین می باشد که مورد توجه قرار می گیرد. این در حالی است که توجه به مؤلفه اجتماعی کمتر مورد عنایت همگان قرار گرفته شده است. در پژوهش حاضر، اصول پایداری اجتماعی در طراحی فرهنگسراها که امروزه یکی از مهم ترین عرصه های فرهنگی می باشد مورد بررسی قرار گرفته است. برای نیل به این پایداری رعایت زیر مؤلفه هایی از قبیل: عدالت، مسائل زیباشناسی، راحتی و آسایش، امنیت و رشد کودکان، هویت اجتماعی و سایر شاخص های مرتبط امری ضروری است. روش تحقیق به کار گرفته شده در مقاله حاضر، روش تحلیلی توصیفی است که بر مبنای تحلیل، توصیف و استخراج نتایج از منابع مختلف به کشف اصول پایداری و روابط بین این اصول انجام می گیرد. در نهایت چارچوب اصول پایداری اجتماعی فرهنگسراها تبیین می شود.

Keywords:

پایداری اجتماعی , مجتمع های زیستی , فرهنگسراها , اصول پایداری