بررسی نقش انرژی های نو در تعامل با توسعه معماری پایدار در ایران

افزایش همزمان مصرف انرژی های فسیلی با کاهش ذخایر این منابع باعث ایجاد بحران انرژی در دنیای کنونی شده است. سوختهای فسیلی علی رغم رفع نیازهای ما به انرژی، معایبی چون آلودگی هوا، مشکلات لایه اوزن و باران های اسیدی را به همراه دارد. انرژی های تجدیدپذیر بر خلاف انرژی های فسیلی، استفاده از انرژی پایان ناپذیر را ممکن نموده و آلودگی محیط زیست را نیز کاهش می دهد. لذا ضرورت استفاده از این نوع منابع انرژی در کشورهایی از جمله ایران که در سال های اخیر در مقاطع زمانی زیادی با تجربه آلودگی شدید هوا به خصوص در کلان شهرهایی مانند تهران، مواجه بوده است، کاملاً مشهود می باشد. ساختمان نیز به عنوان یکی از بزرگترین بخش های مصرف کننده انرژی (حدود 50% از کل انرژی) در اکثر جوامع محسوب می گردد. توجه به فن آوری های ساختمان به منظور صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی به میزان بسیار مؤثری می تواند در این راستا نقش سازنده داشته باشد. تحقیقات و اختراعات و بهره گیری از انرژی های مختلف، از اساسی ترین و مهمترین گامهای پیشرفت جوامع بوده است. حاکم شدن تفکر مدرن و مدرن گرایی در زندگی و معماری باعث بی توجهی و نادیده گرفتن معماری بومی و سنتی جوامع مختلف که قرن ها در هماهنگی کامل با طبیعت به روند تحول و تکامل خود ادامه می دادند شده است. هماهنگی معماری های بومی با طبیعت یکی از ویژگی های برجسته معماری های بومی ایران است که این هماهنگی را می توان در فرم بنا، نوع مصالح و عناصر معماری به کار رفته در بنا مشاهده نمود و از طرفی شاهد این موضوع نیز می باشیم که بادرنظر گرفتن عوامل اقلیمی مصرف انرژی در معماری بومی نیز کاهش یافته است. از طرفی نیز بهره گیری از انرژی های نو باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و مصالح و بهینه سازی آن، حفاظت از منابع طبیعی و ساختمانی، افزایش آسایش و رضایت مصرف کننده از بنا، عدم تخریب محیط زیست و مداخل در محیط زیست با استفاده از انرژی های نو در بخش های مختلف، خلق محیط ها و فضاهایی که امنیت، سلامت و اسایش فیزیکی، صحت روانی و بهره وری ساکنان خود را تداوم می بخشد می شود. با توجه به روند رشد تکنولوژی ومطرح شدن مبحث انرژی های پایدار و کاهش مستمر ذخیره انرژی های تجدید ناپذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایدار (خورشید، اب، باد، بیوگاز و ...) در کشور ما معماران می توانند با طراحی معماری مناسب و هماهنگ با اقلیم و با استفاده از الگوهای معماری بومی ایران که به شیوه های مناسبی از انرژی های پایدار در طراحی معماری بهره گرفته اند و نیز با توجه به تکنولوژی و علوم جدید، فضایی مناسب و متناسب با محیط زیست به وجود آورند که کمترین تأثیر منفی را روی محیط زیست با کمترین اتلاف منابع داشته باشد.

بررسی نقش انرژی های نو در تعامل با توسعه معماری پایدار در ایران Keywords:

انرژی , انرژی های نو , معماری پایدار , اقلیم , پایداری , محیط زیست