نقص آموزش و عوامل آن در افزایش کارایی کارکنان

دردنیای امروزه حفظ وبقاورقابت سازمانها باتوجه به رشد وسرعت بالای تغییرات امربسیارمهم و قابل ملاحظه ای به حساب می آید سازمانها باتوجه به منابع و سرمایه های خود باید به عرصه ی رقابت و بقا با رقیبان خود بپردازند لذا بیش ازهرعامل دیگرکارکنان سازمان به عنوان سرمایه های سازمان موردتوجه قرارگرفته و میتوانند با بهسازی و توسعه خود و تواناسازی داشته هایشان نقش پررنگی برای سازمانهای خود ایفا کنند یکی ازعوامل توانمندسازی کارکنان سازمان اموزش می باشد که میتواند سبب افزایش کارایی شخص شده و درنتیجه سازمان را به اهداف خود برساند و برای آن سود و مزیت رقابتی بوجود آورد نگاهی که امروزه به امراموزش درسازمانها صورت می پذیرد ازهزینه به سوداوری تغییر کرده زیرا مدیران زمان وهزینه صرف شده برای اموزش را نوعی سوداوری تلقی می کنند نه هزینه ازدست رفته اگرمدیرنگاهی که بحث اموزش دارد را نگاهی مثبت تلقی کند میتواند به بالاترین اثربخشی و کارابودن سازمان کمک غیرقابل انکاری نماید زیرا اموزش باعث ایجادنوعی سرمایه درمنابع انسانی سازمان گشته که این یادگیری دررفتارافراد تاثیرمطلوب ایجادمینماید فرایند اموزش خود مراحل و دوره های مخصوص رادارا می باشد که درنظر گرفتن شاخصها و نیازهای اموزشی و رسیدن به اهداف اموزش ازمهمترین بحثهای امراموزش به حساب می آید

Keywords:

آموزش , بهسازی وتوسعه نیروی انسانی , یادگیری , رفتار , کارآیی