مسئولیت و قصور پزشک طبق قانون مجازات اسلامی 92

در حقوق، مسئولیت پزشک اصولا مبتنی بر نظریه تقصیر است؛ یعنی پزشک هنگامی مسئول و مکلف به جبران خسارت وارده بهبیمار شناخته می شود که تقصیر او به اثبات رسیده باشد. البته تحصیل برائت از ضمان، پزشک را از مسئولیت به طور کامل معاف نمی، کند. زیرا در این فرض نیز با اثبات تقصیر، وی مسئول و مکلف به جبران خسارت خواهد بود. قانون مجازات اسلامی مصوب 1392مبنای تقصیر را در مسئولیت پزشک پذیرفته است؛ لیکن به نظر می رسد که مبنای مسئولیت در این قانون تقصیر مفروضاست، نه تقصیراثبات شده؛ بدین معنی که قانون پزشک را مسئول فرضمی کند، مگر این که عدم تقصیر او به اثبات برسد. بلکه بر اوست که سعی لازمرا در حدود متعارف به منظور معالجه بیمار معمول دارد. در غیر این صورت، اقدامات درمانی که توسط پزشک صورت می گیرد، در واقعنوعی تصرف در نفس دیگری است که جواز مشروعیت این نوع مداخله متوقف بر وجود شرایطی است که قانونگذار در موارد مختلفقانونی و شرعی متعرض آن شده است. چنانچه طبیب صلاحیت و مهارت علمی و عملی لازم را نداشته باشد، یا با وجود مهارت بدوناذن و اجازه بیمار یا ولی او اقدام کند و اتفاقا موجب تلف گردد، ضامن خواهد بود.

Keywords:

مسئولیت , پزشک , بیمار , تقصیر , برائت