سازوکارهای نظام کیفری ایران در حمایت از حق داشتن وکیل با اهتمام به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392

بهره مندی اشخاص از حق وکیل از جمله اساسی ترین اصول تضمینات حقوق دفاعی و یکی از مهم ترین حقوق اساسی هر شهروند میباشد به گونه ای که بسیاری از نظام های حقوقی بزرگ دنیا، این حق را مورد توجه قرار داده اند. اهمیت «حق داشتن وکیل» به میزانی است که حق مزبور، در بسیاری از اساسنامه ها و پیمان های بین المللی پیش بینی شده است و امروزه نیز به دلیل پیچیدگی و تخصصی شدن قوانین و مقررات به عنوان یکی از اصول اساسی و از جمله حقوق غیر قابل انکار اشخاص در برگزاری دادرسی منصفانه و عادلانه، در قوانین و مقررات کشورها مطرح می گردد.در نظام حقوقی ایران نیز این حق از دیرباز تاکنون با تصویب قوانین موضوعه وجود داشته اما قوانین سابق دادرسی کیفری در زمینه یحق داشتن وکیل آنچنان که شایسته ی نظام دادرسی ایران می باشد همسو با اسناد بین المللی حقوق پیشرفت مؤثری نداشت و هموارهاعمال این حق اساسی با محدودیت مواجه بود و در انزوا به سر میبرد و اکنون نیز با تصویب قانون جدید آئین دادرسی کیفری مصوب1392 با اهتمام بیشتری مورد توجه قانونگذار قرار گرفته است.به گونه ای که قانون مذکور حمایت از این حق را که سالها در نظام کیفریایران با محدودیت مواجه بود را را از حالت انزوا و محدودیت بیرون آورد و نتیجتا نظام دادرسی کیفری ایران ذر این زمینه منطبق با ازاستاندارد های جهانی دادرسی قضایی در حرکت می باشد.

Keywords:

حق داشتن وکیل , حقوق دفاعی , حقوق اساسی , نظام های حقوقی , اساسنامه ها و پیمان نامه های بین المللی