بررسی رابطه اصل نسبی بودن قراردادها وتعهدبه سودثالث
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 11,856
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAYBODLAW01_286
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1394
Abstract:
ماده 231 قانون مدنی به صراحت به اصل نسبی بودن آثار قراردادها اشاره نموده است که معاملات و عقود فقط درباره طرفین و قائم مقامقانونی آنها مؤثر بوده و جز در موارد استثنائی به اشخاص ثالث سرایت نمی کند. منظور از شخص ثالث شخصی غیر از طرفین و قائم مقامقانونی آنهاست.اعمال حقوقی در اصل به شخص ثالث که اراده او یا نمایندهاش در ساختن این ماهیت اعتباری دخالتی نداشته است،اثریندارد و آثار الزامآور عقد بر او تحمیل نمی گردد. بر اصل مذکور استثنائائی وارد شده است و یکی از مهمترین آنها تعهد به نفع شخصثالث است که به طرفین قرارداد امکان میدهد در ضمن قرارداد خود، تعهدی نیز به نفع شخص ثالث به وجود بیاورند.در این مقاله ابتدامفاد اصل نسبی بودن آثار قراردادها مورد بررسی قرار می گیرد و سپس استثناء وارد شده بر آن تبیین می گردد.
Keywords:
Authors
نازنین جلیلیان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ،گروه حقوق ،ایلام ،ایران
علی عباس حیاتی
استادیار حقوق دانشگاه رازی کرمانشاه، گروه حقوق، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :