بررسی آسایش حرارتی بازار وکیل شیراز و مقایسه تطبیقی آن با مرکز خرید سینا با استفاده از روش های PMV و PPD

معماری سنتی ایران از این نظر که ویژگیهای زیباشناختی و زیست محیطی را به صورت همزمان، برای تامین آسایش کاربران، در طراحی لحاظ میدارد، منحصر به فرد است. در این پژوهش، با این فرضیه که معماری سنتی بازارهای ایرانی میتوانند الگوی طراحی مراکز تجاریمعاصر از منظر همسازی با اقلیم و تأمین آسایش حرارتی کاربران قرار بگیرند، مقایسه تطبیقی آسایش حرارتی در دو بازار قدیمی و جدید شهر شیراز از روشهای PMV و PPD صورت گرفته است. اولین بازار بازاروکیل بنایی از دوره زندیه است و بازار دیگر بازارچه سینا میباشد که کمتر از دو دهه از عمر خود را سپری میکند. در این پژوهش آسایش حرارتی و رضایت کاربران در نقاط مختلف بازاروکیل و بازارچه سینا به طور همزمان و در یک ساعت معین اندازهگیری شده و با یکدیگر مقایسه شدهاند. نتایج نشان میدهد که هر چند برای ایجاد شرایط آسایش حرارتی در بازار سینا از انرژی برق و گاز استفاه میشود، هنوز 10 درصد از مراجعه کنندگان در بازار سینا، آسایش حرارتی را مناسب نمیدانند، حال آنکه در خصوص کاربران بازار وکیل، بیآنکه هزینهای برای تأمین آسایش حرارتی پرداخت شود، این عدد محدود به حدود 6 درصد است. نتایج به دست آمده، مبین ضرورت در نظر گرفتن اصول طراحی همساز با اقلیم در جهت تامین آسایش حرارتی در طراحی بناهای معاصر و به طور مشخص فضاهای تجاری است که با در نظر گرفتن سابقه طولانی معماری پایدار درکشورمان، این اصول قابل تبیین و الگوپذیری می باشند

Keywords:

معماری پایدار , آسایش حرارتی , بازار وکیل شیراز , مرکز تجاری سینا , PMV , PPD