ارزیابی اهداف طراحی لرزه ای بناهای ضروری در آئین نامه 2800

یکی از اهداف آئین نامه زلزله ایران ( استاندارد 2800 ، ویرایش سوم ) تعیین حداقل ضوابط و مقررات برای طرح و اجرای ساختمانها در برابر اثرات ناشی از زلزله است به گونه ای که بناهای ضروری، پس از وقوع زلزله های شدید، بدون آسیب عمده سازه ای، قابل استفاده باقی بمانند . برای نیل به این هدف ، ارائه ضوابطی متناسب با آن ضروری است . در یکی از بندهای آئین نامه 2800 ،اعلام می گردد که، استفاده از سیستم های با عنوان ویژه برای بناهای ضروری در مناطق با خطر نسبی زیاد و خیلی زیاد، اجباری است . از آنجائیکه این سیستم ها، دارای ضریب رفتارهای ) ) R بزرگی هستند، مقاومت ارتجاعی مورد نیاز برای طراحی بناه ای ضروری، که از تقسیم نیروی واقعی زلزله بر ضریب رفتار به دست می آید ، بسیار کوچک خواهد بود و انتظار می رود اینگونه سازه ها حتی در برابر زلزله های ضعیف و متوسط هم وارد محدوده غیر ارتجاعی گردند که قطعا " منطبق بر اهداف آئین نامه نخواهد بود . هدف این مقاله بررسی اهداف آئین نامه 2800 ، برای طراحی بناهای ضروری و ارزیابی میزان موفقیت آنها در نیل به اهداف ارائه شدهمی باشد . برای این منظور چندین ساختمان با تعداد طبقات و کاربریهای مختلف ( از جمله بیمارستان به عنوان بنای ضروری ) بر اساس ضوابط آئین نامه 2800 طراحی گردید . همه این ساختمانها، تحت آنالیز پوش آور ( استاتیکی غیر خطی ) قرار گرفتند تا با استفاده از ضوابط دستورالعملهای خاص ، عملکرد آنها و اعضای تشکیل دهنده آنها مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند . نتایج نشان می دهد، الزام استفاده از قابهای ویژه ( با ضرایب رفتار بزرگ ) در تضاد با اهداف ارائه شده در آئین نامه بوده و استفاده از آنها بعد از وقوع زلزله های شدید را زیر سوال می برد .