درآمدی بر روش های معماری اسلامی باتوجه به سبک زندگی اسلامی

برای رهیافت به معماری اسلامی، باید ابتدائاً شیوه ی زندگی اسلامی را شناخت. با نگاهی اجمالی به قرآن کریم، سنت رسول خدا صلی الله علیه وآله و معصومین علیهم السلام و در یک کلام متون مقدس اسلامی، درمی یابیم که این گونه رندگی، همراه با صفاتی است. اگر صفات موجود در زندگی اسلامی خوب شناخته شوند و با شرایط روز منطبق گردند، می توان از آنها بعنوان محتوای موجود در آثار کالبدی بهره جست. سوالات اساسی که در این تحقیق به دنبال پاسخ آن هستیم، این است که چه صفاتی در سبک زندگی اسلامی وجود دارد که باید در معماری اسلامی لحاظ شود و همینطور اینکه بوسیله ی چه روش هایی می توان به معماری بر اساس این صفات اسلامی دست یافت؟ در پاسخ به این سوالات، پس از کند و کاو صفاتی چند از زندگی اسلامی، این صفات را با پایه و جهان بینی اسلامی بعنوان ساختمایه و محتوای اصلی برای طراحی معماری در نظر می گیریم که با ابزارهای مختلف مادی از جمله شکل و هندسه، مواد و مصالح، طبیعت، رنگ و دیگر ملزومات مادی و با بکارگیری روش های مختلف و متنوعی چون روش نمادین، بهره گیری مستقیم از متن اسلامی، روش پدیدارشناسانه، روش روانشناسانه و ... به معماری متناسب با شرایط خاص مطرح در موضوع طراحی دست پیدا خواهیم کرد. همانطور که پیداست، بسیاری از روشهای قابل قبول در این تحقیق، در بستر فرهنگ غیر اسلامی رشد یافته اند. لذا لزوم پیرایش و اصلاح آنها با عقل سلیم و خطوط هدایتگر منقولات روایی اسلام بدیهی به نظر می رسد. در واقع ما زندگی اسلامی را پژوهش می کنیم تا اسلامی زندگی کنیم و در همین راستا اسلامی معماری نماییم و معماری هایی را خلق کنیم که زندگی اسلامی در آن ها قابل پیاده کردن باشد. در این راستا از ابزارهای مادی و روشهای مختلف طراحی حکیمانه نیز استفاده می کنیم.

Keywords:

معماری اسلامی , سبک زندگی , صفت , وسیله , روش