اثر میزان عمل آوری و بعد نمونه ها در مقاومت نمونه های مکعبی و استوانه ای ساخته شده با انواع بتن ها abstract
محاسبه
مقاومت فشاری بتن های تازه از مهمترین مراحل برای کنترل کیفیت بتن ساخته شده می باشد که نتایج آزمایشات
مقاومت فشاری بوسیله دو نوع نمونه استاندارد استوانه ای یا مکعبی بدست می آیند . اگر چه مبنا طراحی سازه های بتنی در بعضی آئین نامه ها بر اساس نمونه استاندارد استوانه ای می باشد ولی در عمل بدلایل مختلف عمدتاً از نمونه مکعبی استفاده میشود، بنابر این لازمست ضرائب دقیق کاربردی برای تبدیل
مقاومت فشاری دو نمونه استوانه ای و مکعبی به یکدیگر را برای بتن های معمولی و همچنین بتنهای سبک و مقاومت بالا بدست آیند . در این پروژه آزمایشگاهی مجموعا 180 نمونه در قالب سه نوع
بتن معمولی ، مقاومت بالا با سیمانهای مکمل ، و سبک ( لیکا ) با انواع شن وماسه موجود ساخته شد و در دو نوع شرائط متفاومت تحت
عمل آوری قرار گرفتند و
مقاومت فشاری نمونه های استوانه ای و مکعبی آنها محاسبه و با هم مقایسه شدند . نتایج نشان میدهد که پارامترهای مختلفی مانند نوع نمونه ( مکعب یا استوانه ) ، سن نمونه ، شرائط
عمل آوری ( کاملا مرطوب ، نیمه خشک ) ، ، مقاومت اولیه پیش بینی شده ، و نوع بتن در نتایج نهائی بخصوص ر ابطه بین
مقاومت فشاری نمونه های مکعبی و استوانه ای موثر بوداند . درصد رشد مقاومت نمونه های مکعبی و استوانه ای و همچنین نوع شرائط
عمل آوری مرطوب و شرائط خشک یا نیمه خشک متناسب با زمان متغیر است . ضمنا نتایج نشان میدهد اختلاف قابل توجهی بین نسبت مقاومتهای نم ونه های مکعبی به استوانه ای برای بتنهای معمولی و مقاومت بالا در مقایسه با بتنهای سبک وجود دارد بطوریکه این نسبت برای بتن سبک بین 1/67 تا ) 4/34 بطور متوسط برابر (2/28 و برای بتنهای معمولی و مقاومت بالا از 1 تا ) 1/47 بطور متوسط برابر ) 1/14 بوده است .