بررسی اثر تغییر جایگاه میراگر های جرمی در پاسخ لرزه ای ساختمانهای بتن مسلح

یکی از شیوه های معمول کنترل غیر فعال سازه ها در اثر زمین لرزه، بهره گیری از سیستم میراگر تنظیم شونده جرمی است . ساختار این میراگر ها متشکل از سه پارامتر اصلی یعنی جرم ، استهلاک وسختی می باشد . میراگر تنظیم شونده جرمی یا (Tuned Mass Damper) TMD عموما در طبقه بام نصب می گردد تا با اثر گذاری روی مود اول لرز شی سازه سبب کاهش دامنه پاسخها گردد . در این نوشتار هدف اصلی تعیین میزان تاثیر تعویض جایگاه میراگر فوق الذکر در مهار لرزه ای سازه با رفتار غیر خطی بوده است . بدینمنظور پارامتر های میراگر جرمی بر اساس مقادیر بهینه شده برمبنای کاهش دامنه نوسان سازه یکدرجه آزادی با رفتار خطی که در منابع علمی پیشنهاد شده است ، محاسبه گردید . نرم افزار IDARC به گونه ای اصلاح شد تا با در نظر گرفتن تعامل میراگر و طبقه سازه اصلی که میراگر در آن نصب گردیده است، بتوان اثر به کارگیری میراگر در طبقات مختلف سازه بتنی با رفتار غیر خطی را مشا هده نمود . با انجام حدود 70 تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی روی ساختمانهای 4 و 8 طبقه بتنی تحت شدتهای مختلفی از شتاب نگاشتهای زلزله های طبس و ناغان، اثر نصب در طبقه بام و تغییر جایگاه آن به طبقات دیگر به لحاظ کاهش پاسخ لزره ای سازه و نیز انرژی هیسترزیس جذب شده توسط آن، مورد مقایسه و بررسی قرار گرفت

Keywords:

میراگر جرمی , سازه های بتنی مسلح , تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی , نرم افزار IDARC