مدلسازی توسع شهری با استفاده از مدل خودکاره سلولی (منطقه مورد مطالعه: شهر شیراز)

از نتایج مهم فرآیند شهرنشینی، گسترش سریع شهرها، توسعه بی قاعده و رشد ناموزون آنها به دلیل مهاجرت های بی رویه و افزایش جمعیت است که پیامدهایی همچون حاشیه نشینی، نابوده اراضی کشاورزی، انفجار جمعیت شهرها، عدم امکان پاسخگویی برخی از خدمات و کاربری های عمومی در شهر و مشکلات زیست محیطی را به همراه داشته است. درک فزاینده رشد و توسعه شهری در برنامه ریزی و مدیریت شهری به منظور رسیدن به شهری پایدار مهم است. در این تحقیق از مدل خودکاره سلولی جهت مدلسازی توسعه شهری شهر شیراز در یک بازه 10 ساله استفاده شده است. 5 پارامتر فاصله از راه ها و معابر اصلی، همسایی شهری، شیب، فاصل از مراکز جذب و فاصله از فضاهای سبز به عنوان پارامترهای مؤثر در توسعه شهری شهر شیراز انتخاب شده اند. شاخص کایا و صحت کلی مدل طراحی شده به ترتیب برابر 65/36% و 92/25% می باشند.

Keywords:

توسعه شهری , خودکاره سلولی , شهر شیراز