رویکرد معماری پایدار در طراحی یک مجتمع تجاری- تفریحی

مراکز تجاری محلی سرپوشیده و یا روباز شامل تعدادی فروشگاه از یک یا چند صنف مختلف هستند. این محل کانون داد و ستد بوده و ارتباط مستقیم بین عرضه و تقاضا را برقرار می نماید. تغییر ماهیت تجاری فضاهای مراکز خرید و پاساژها از کارکرد صرف تجاری به مراکز تجاری- تفریحی و ایجاد فضاهایی برای اوقات فراغت و تفریح در این گونه مراکز از سالهای گذشته در کشورهای توسعه یافته رواج یافته، در چند سال اخیر نیز در کشور ما رایج شده است.اغلب فضاهای تجاری شهری در جداره های خیابان ها و پاساژ های حاشیه خیابان ها و یا در میدان ها شکل گرفته اند. چنان فضاها و مراکز تجاری امروزه با نیازها و خواسته های افراد مختلف جامعه هماهنگی نداشته و پاسخگوی رفتارها و کنش های شهروندان نمی باشند. معماری پایدار، خلق محیط انسان ساخت و مدیریت متعهدانه آن بر مبنای اصول بوم سازگاری و بازدهی منابع با کمینه کردن مصرف منابع تجدید ناپذیر ارتقاء، بهبود شرایط محیط طبیعی، کمینه آسیب های بوم شناختی بر محیط و ارائه محیطی سالم برای افراد جامعه است. صرفه جویی در منابع، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان اصول اصلی معماری پایدار به شمار می روند. طراحی یک مجتمع تجاری- تفریحی با رویکرد معماری پایدار، با تأمین نیازهای اساسی، بهبود ارتقاء سطح زندگی برای همه، باعث جذاب و متمایز کردن آنها خواهد شد. همچنین طراحی اقلیمی در شرایط خاص هر منطقه جغرافیایی و همساز بودن با روند معماری بومی در طراحی باعث حفظ و اداره بهتر اکوسیستم ها با صرفه جویی در مصرف انرژی، آینده ای امن تر و سعادتمندتر را به ارمغان خواهد داشت.

Keywords:

بازار , مجتمع تجاری- تفریحی , معماری پایدار , معماری بومی , طراحی اقلیمی , آتریوم