بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم طرح واره های ناسازگار اولیه بر اضطراب اجتماعی با واسطه گری ارزیابی مجدد شناختی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثرات مستقیم و غیرمستقیم طرح واره های ناسازگار اولیه بر اضطراب اجتماعی با واسطه گری ارزیابی مجدد شناختی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. در راستای هدف فوق از جامعه دانشجویان دانشگاه تبریز تعداد 300 نفر به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه طرحواره ناسازگار یانگ، اضطراب اجتماعی کانورد، تنظیم هیجان گروس و جان و جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده گردید. نتایج حاکی از این است که طرحواره های ناسازگار اولیه به واسطه ارزیابی مجدد شناختی نقش منفی و معنی دار در نشانه های اضطراب اجتماعی دارد. با توجه به این نتایج می توان گفت که افزایش بکارگیری طرحواره های ناسازگار اولیه موجب کاهش ارزیابی مجدد شناختی و در نتیجه کاهش استفاده از راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان و افزایش راهبردهای ناسازگارانه و نقایص تنظیم هیجانی می گردد. در نتیجه این دوعامل سبب افزایش و تشدید اضطراب اجتماعی می شود. لذا با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش، می توان بیان کرد که ارزیابی مجدد شناختی بعنوان یکی از راهبردهای تنظیم هیجانی قادر است در روابط بین طرحواره های ناسازگار و اضطراب اجتماعی مانجی گری کند.

Keywords:

طراحواره های ناسازگار اولیه , اضطراب اجتماعی , ارزیابی مجدد شناختی