چگونگی مدیریت زمین و تاثیر آن بر فعالیت آنزیمی خاک

مهمترین بحران زیست محیطی قرن جاری، افزایش روزافزون غلظت دی اکسید کربن اتمسفری و به دنبال آن گرمایش زیست کره می باشد. این افزایش به طور عمده ناشی از احتراق سوخت های فسیلی 57 درصد و تغییر مدیریت اراضی 57 درصد می باشد. در این راستا، از اراضی تپه ماهوری خراسان شمالی، چهار ناحیه با مدیریت های متفاوت؛ مرتع قرق، مرتع چرای متوسط، مرتع چرای شدید و اراضی کشاورزی انتخاب و در هر منطقه، از جهت های شمالی و جنوبی شیب و در هر جهت از موقعیت های قله، شیب پشتی و پنجه شیب، نمونه بردارى شد. نتایج بیانگر آن است که میزان کربن آلی خاک و به تبع آن، فعالیت آنزیم بت اگلوکوزیداز در خاک های زیر کشت، نسبت به خاک های مراتع قرق، چرای متوسط و چرای شدید به ترتیب، 75,51,38 درصد، کاهش معنی داری داشته است. همچنین فعالیت این آنزیم در پنجه شیب های شمالی بیشترین و در شیب های پشتی جنوبی کمترین میزان را داشته است. همبستگی قوی 58 R2= بین کربن آلی خاک و فعالیت آنزیمی مشاهده شد

Keywords:

کربن آلی خاک , فعالیت آنزیمی , آنزیم بتاگلوکوزیداز , مدیریت اراضی , موقعیت و جهت شیب