ارزیابی کلیماتورریسم شهرستان ایذه بااستفاده ازمدلهای زیست اقلیمی ترجونگ وماهانی

آب وهوا یکی ازمهمترین عوامل ژئوفیزیک است که درالگودهی فضایی جغرافیایی و شکل دهی شرایط زیست محیطی مشارکت دارد و نقش مهمی دراستقرار و عدم استقرار سکونتهای انسانی ایفا می کند انسان درواقع مناطق را به عنوان سکونتگاه برمی گزیند که بالاترین میزان اسایش اقلیمی را داشته باشد این موضوع درگردشگران به عنوان یکی ازمهمترین فعالیت هایانسانی حرف اول را می زند براین اساس که دانش اکوتوریسم گردشگری طبیعت به عنوان یکی ازپرجاذبه ترین و درعین حال صنعت ترین علوم وابسته به منابع طبیعی و محیط زیست تلقی میشود که به عنوان ابزاری برای افزایش درامد ملی کشورهای کمتر صنعتی بشدت مورد توجه قرارگرفته است بنابراین اقلیم معیار مهمی دراستقرار مراکز گردشگری است به گونه ای که مطالعه ویژگیهای اقلیمی درمکان میتواند درتعیین مناطق مورد نیاز برای برخی ازفعالیت های گردشگری کمک شایان توجهی به مدیریت باشد دراین پژوهش اقلیم گردشگری شهرستان ایذه بااستفاده ازشاخصهای ماهانی وترجونگ دریک دوره اماری 13ساله 2005-1993 که بررسی فاکتورهای اقلیمی برگرفته شده ازایستگاه سینوپتیک این شهرستان با هدف تعیین وضعیت اسایش اقلیمی روزانه و شبانه جهت برنامه ریزی و توسعه اکوتوریسم پرداخته شد و نتایج حاصل ازاین بررسی ها نشان میدهد که ایام ماهانی مهروفروردین دارای وضعیت مطلوب است و درهرصورت دخالت اعمال باد میتوان میتوان گفت تقریبا ایام ماه های اسفند فروردین مهروآبان دارای وضعیت مطلوب بیوکلیمای مطلوبی می باشد

Keywords:

اقلیم , ترجونگ , ماهانی , گردشگری , ایذه