رقص سایه ها در تجلی فضاهای معماری مساجد

نور عنصری است که از دیرباز نقش مهمی در معماری ایفا کرده است. زیبایی که به چشم می اید از پرتو نور و روشنایست. معماری و نور به همان اندازه به یکدیگر وابسته اند که جسم و روح.در همه کتابهای اسمانی و ایین های کهن نور ماده هستی و پاکی و الویت است.این خاصیت که نور به صورت مستقل در هستی ظهور میکند و واسطه ای ست برای دیدن و درک کردن پدیده های اطراف با مفاهیم عینی و انتظاعی نور را به ساحده ای در فضا تبدیل کرده است. در معماری اسلامی نیز نور نمادی از ملکوت و عالم ربانی است و این دیدگاه سبب شده که در معماری مساجد از بازی سایه ها برای خلق زیبایی بصری و حس عرفانی فضا استفاده شود.نور به عنوان مظهر وجود در فضای مسجد افشانده میشود تا یکی از عناصر تشکیل دهنده فضای ادراکی باشد.از نمونه های والای مساجد تاریخی که ویژگی طراحی نور طبیعی و فضای معنوی در انها شاخص بوده میتوان به مسجد شیخ لطف الله اشاره کرد.در این مقاله سعی شده که ابتدا نور و ماهیت ان و سپس تاثیراتی که رقص سایه ها در خلق زیبایی بصری در مساجد اسلامی می گذارند مورد بررسی قرار گیرد.