عرصهها و فضاهای عمومی مطلوب و هماهنگ با فرهنگ، ویژگی ها و نیازهای اجتماعی را میتوان ارزشی انکارناپذیر درمطلوبیت فضای زندگی شهری به شمار آورد.جنبه های انسانی و نیاز به ارتقای کیفیت در عرصه عمومی شهرها ما را دربازیابی فضاهای عمومی به ویژه در کاربری های عمده ی شهری رهنمون میسازند که از جملهی این کاربری ها می توانمدارس را نام برد. مدارس به عنوان یک کاربری عمومی و نیمه عمومی در سازمان فضایی شهرها همواره بخشی از بدنهموجود در فضا یا ارسنهای شهری را به خود اختصاص میدهند. چگونگی معماری
سیمای مدارس به عنوان یکی ازاجزای تشکیل دهنده ارسن شهری، می تواند اثرات قابل توجهی بر آموزش فراگیران باقی گذارد. سیمای مدرسه می تواندبا ایجاد حس دعوتکنندگی، خوانایی و وضوح، زیبایی و ... یادگیری را آسان کرده نشاط و شادابی را برای بچه ها بهارمغان آورد. متقابلاً سیمای نامتناسب و خشک و بی روح، خمودگی و کسالت و انزجار را برای آنان به همراه داشته و برمیزان یادگیری و حضور فعال بچه ها در مدرسه اثر منفی می گذارد. بنابراین یادگیری تنها در کلاس درس اتفاقنمی افتد بلکه در و دیوار مدرسه نیز همانند معلم و کتاب برای دانش آموزان حامل پیام هستند. در مقاله حاضر ابتدا بهشناسایی و دسته بندی خصوصیات و ساختار کالبدی بدنه های عمومی مدرسه ها پرداخته و از پی آن جهت بهبود کیفیتفضایی بدنه های مدارس به ضوابط اجرائی می رسد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و محدوده مطالعه شهر قزوینمی باشد. که جهت دسته بندی سه قسمت بافت قدیم، بافت میانی و جدید در شهر قزوین لحاظ و سپس مدارس را درمقاطع دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب نموده و تحلیل های کالبدی انجام می پذیرد و درنهایت ضوابط طراحیسیمای خارجی ارائه می گردد.