بررسی موانع گردشگری پایدار شهرستان تالش

امروزه گسترش شهر نشینی یکی از علل مهم توسعه گردشگری است. گردشگری از دیر زمان با اشکال خاص خود در جوامع انسانی وجود داشته و به تدریج با تحولات تاریخ مراحل تکامل خود را تا عصر حاضر طی نموده است( جورابی، 1392، 17). گردشگری می تواند سهمی در متنوع سازی اقتصادی و توسعه پایدار داشته باشد و با ایجاد اشتغال و درآمد موجب توسعه مناطق توسعه نیافته شود و با ایجاد اشتغال، افزایش سطوح درآمد، افزایش سطح آگاهی های اجتماعی و ایجاد روابط اجتماعی گسترده بین جامعه میزبان و میهمان به حفاظت از میراث فرهنگی و محیط زیست طبیعی کمک می کنند. اما توسعه گردشگری با موانعی نظیر موانع ساختاری، زیر بنایی، فرهنگی و آموزشی روبروست ودستیابی به توسعه پایدار گردشگری نیازمند ایجاد بسترهای زیرساختی و فرهنگی کارآمد است. روش تحقیق استفاده شده در این مقاله کیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بوده و سعی گردیده در بررسی موضوع ابعاد نظری توسعه گردشگری و موانع دستیابی به آن در شهرستان تالش مورد بررسی قرار گیرد. مطالعات نشان می دهد از بین موانع موثر در توسعه گردشگری در این شهرستان موثرترین موانع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی،تبلیغاتی، مدیریتی و سازمانی، امکانات و خدمات رفاهی می باشند. در نهایت با توجه به تحلیل اسناد پیشنهاداتی ارایه شده است.

Keywords:

گردشگری , توسعه گردشگری پایدار , موانع گردشگری , تالش