ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه توزیع در حضور واحدهای تولید پراکنده تجدیدپذیر بادی در حالت عملکرد جزیره ای

به دلیل ساختار خاص فیزیکی شبکه توزیع ماند شعاعی بودن و کیفیت پایین تجهیزات به کار رفته در آن این شبکه دارای قابلیت پایینی بوده و حدود 90 درصد قطعی های ایجاد شده در سیستم قدرت را به خود اختصاص می دهد. از طرف دیگر، با توجه به رقابتی شدن بازار انرژی الکتریکی و میل تولید کنندگان به کسب سود بیشتر معمولا بهره برداری از سیستم قدرت به ویژه در شبکه توزیع نزدیک ظرفیت اسمی آنها صورت می گیرد. همه این شرایط دست به دست هم می دهند تا بروز قطعی در این شبکه مختمل تر و اثرات و گستردگی این قطعی ها بیشتر شود. از سوی دیگر با رشد محسوس بار و محدودیت های متعدد استفاده از منابع انرژی فسیلی، تمایل به بکارگیری واحدهای تولید پراکنده تجدیدپذیر(generation renewable distributed generation) افزایش یافته است. استفاده از واحدهای تولید پراکنده تجدید پذیر می تواند نقش به سزایی در بهبود سطح قابلیت اطمینان شبکه مخصوصا شاخص های کفایت (Adequacy) قابلیت اطمینان در شبکه توزیع داشته باشد و این امکان را فراهم سازد که در صورت قطع برق شبکه سراسری، بتوان بخشی از شبکه را به وسیله این منابع تغذیه نمود. می دانیم که توان تولیدی این واحدها (DG ها) با توجه به نوع آنها دارای نوسان و عدم قطعیت است. لذا ارزیابی قابلیت اطمینان آنها کدنویسی جامعی در نرم افزار MATLAB انجام گرفته است. شاخص LOLP بعنوان شاخص قابلیت اطمینان هدف در نظر گرفته شده و به کمک جدول ظرفیت احتمالی (capacity probability table )، این شاخص برای ترکیب های مختلف از نقاط بار در حالت عملکرد جزیره ای مورد محاسبه قرار گرفته و به کمک یک رابطه جدید برای کل نقاط بار شبکه محاسبه شد و نتایج آن برای ظرفیت های مختلف از نصب منابع تولید پراکنده بادی نشان داده شده است.

Keywords:

شبکه توزیع , منابع تولید پراکنده تجدید پذیر , توربین بادی , بهبود قابلیت اطمینان , حالت عملکرد جزیره ای