شناسایی فرم های مقاوم در برابر زلزله، ساخته شده با مصالح سنتی با بررسی گزارش های موجود از زلزله های اخیر ایران

مصالح سنتی به عنوان در دسترسترین و ارزانترین مصالح موجود از دیرباز مورد استفاده آدمیان بوده و بناهای بسیاری با همین روش ساخته و مورد استفاده قرار گرفته اند.بسیاری از این بناها امروز حکم میراثی ارجمند و تجدید ناپذیر را دارند که می باید تحت مرمت های ظریف و حساسی قرار بگیرند؛ چرا که هر آن امکان تخریب آنها بر اثر عوامل طبیعی چون زلزله وجود دارد. اما با همه اینها ما با نمونه هایی از همین بناهای ساخته شده با مصالح سنتی مواجه هستیم که با وجود حدوث زمین لرزه های شدید یا نسبتاً شدید در آن محل، چندان آسیب ندیده و همچنان پایدار و کارا باقی مانده اند و این می تواند شروعی بر یک مطالعه هدفدار بر پایه مشاهده و جمع آوری اطلاعات و اسناد و گزارشهای موجود از زلزله های ایران و جهان و حصول نتیجه ای باشد برای شناسایی فرم هایی که بیشتر در برابر نیروی زلزله از خود مقاومت نشان داده اند. به نظر می رسد که نمی توان بدون توجه به دلایل تخریب ساختمانهای آسیب خورده به نتیجه گیری دقیقی رسید و می باید نمونه هایی از آنها نیز آورده شود. در این میان تاکید اصلی و اساسی بر فرم های معمارانه مقاوم و تناسبات شکلی و ظاهری آنها و سپس نحوه اتصال اجزا و تدابر معمارانه سازندگان بنا در اجرای آنها خواهد بود؛ به طوری که بتوان با قرار دادن این مشاهدات در کنار هم به نتیجه گیری منطقی و قابل استنادی دست یافت. منابع مورد استفاده کتابخانه ای و اینترنتی خواهند بود و نگارنده امیدوار است که این گزارش نتیجه مطلوبی در برداشته باشد.