بررسی شاخصهای توسعه پایدار شهری با استفاده از تکنیک تاپسیس در شهر مشهد

توسعه پایدار، مفهوم جدیدی است که پس از انقلاب صنعتی و معضلات ایجاد شده در رابطه با صنعتی شدن شهرها وتوسعه تکنولوژیک شهرها، از طریق پیوند بین ابعاد مختلف توسعه )اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی( و توجه خاص به ملاحظات اکولوژیکی، شکل گرفته است . لذا اهداف این مقاله را میتوان شناسایی و سنجش شاخص های توسعه پایدار در مناطق 13 گانه شهرداری مشهد برشمرد. از این رو با استفاده از شاخصهای بار تکفل و قیمت زمین دربعد اقتصادی، میزان باسوادان و تراکم خانوار در واحد مسکونی در بعد اجتماعی، ، پراکندگی جمعیت و سرانه فضای سبزدر بعدزیست محیطی و با استفاده از نرم افزار GIS ، مناطق شهرداری مشهد را مورد ارزیابی قرار دادیم. سپس ماهیت و وزن هر یک از شاخصها با توجه به نظر کارشناسان مشخص گردید. در انتها با استفاده از تکنیک تاپسیس، اولویت مناطق شهرداری مشهد به لحاظ پایداری مورد سنجش قرار گرفت. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که سرانه فضای سبز، بار تکفل، تراکم خانوار در واحد مسکونی، قیمت زمین، میزان باسوادی و پراکندگی به ترتیب دارای الویت برای سنجش پایداری می باشند.همچنین مناطق1،9،7 شهرداری مشهد، به ترتیب بالاترین پایداری را به لحاظ ،شاخصهای بررسی شده دارا می باشند

Keywords:

ابعاد توسعه پایدار شهری , شاخصهای توسعه پایدار شهری , TOPSIS , شهر مشهد