بررسی اثربخشی عوامل فردی و رضایت شغلی برسلامت روان معلمان شهربجنورد

ازآنجایی که سلامت روان به عنوان یکی ازعوامل اساسی درکاهش کارایی وایجادعوارض جسمی وروانی درحرفه معلمیعنوان شده است، هدف ازپژوهش حاضربررسی رابطه عوامل فردی ورضایت شغلی برسلامت روان معلمین (ابتدایی-راهنمایی متوسطه) می باشد. درراستای هدف پژوهش حاضرتعداد 397 نفرمعلم (211 زن و 186 مرد)،ازطریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدندوپرسشنامه های اطلاعات فردی، سلامت روانی (GHQ12) و پرسشنامهرضایت شغلی بری فیلدورث دربین آنها به اجرا درآمد. نتایج آزمون t مستقل بیانگر این امر است که درپرسشنامه سلامتروانی (GHQ12) بین معلمین ازنظر جنسیتی (زن ومرد) و نوع منطقه (روستایی وشهری) تفاوت معناداری وجود دارد ونتایجآزمون اف فیشر بیانگر این امر است که درپرسشنامه سلامت روانی (GHQ12) بین معلمین ازنظر سنوات خدمت، فاصلهمحل کارتا منزل ووضمیت اقتصادی تفاوت معناداری مشاهده گردید ودرپرسشنامه رضایت شغلی بری فیلدورث نیزبینمعلمین تنها ازنظر سنوات خدمت و وضمیت اقتصادی تفاوت معناداربوده است.نتایج ماتریس همبستگی نشان داد که رابطهمنفی (قوی) بین رضایت شغلی وسلامت روان مشاهده گردید.همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نیزحاکی ازآن بود که عواملفردی ورضایت شغلی معلمان توانایی پیش بینی سلامت روان معلمین را به صیورت کلی داراست. نتایج پژوهش نشانداد که معلمین (نمونه) از سلامت روان ورضایت شغلی خوبی برخوردار می باشند، ازطرفی معلمین زن ومعلمینی کهدرشهرخدمت کرده اند ازسلامت روان بهتری برخوردار بوده همچنین رابطه منفی معنادار بین سلامت روان بارضایتشغلی معلمین وجوددارد.

Keywords:

مملمان , سلامت روان , عوامل فردی , رضایت شغلی