بهینه یابی شبکه پایش سطح اب زیرزمینی دشت اردستان با استفاده از روش های زمین امار

با توجه به گستردگی و پیوستگی آبخوان های آبرفتی گردآوری اطلاعات از آنها الزاما با استفاده از شبکه های کمی و کیفی صورت می گیرد. به همین دلیل این شبکه ها باید طوری طراحی گردد که توزیع مکانی متغیرها در آبخوان معرف نسبتا کاملی از آبخوان باشد. در حال حاضر این شبکه ها با توجه به یکسری پارامترهای تجربی مشخص می گردد که نتیجه آن یک شبکه معرف آبخوان نیست در یان تحقیق با استفاده از روشهای زمین آمار شبکه کی (سطح آب زیرزمینی) آبخوان دشت اردستان مورد بهینه یابی قرار گرفته است. برای بهینه یابی شبکه کمی از روش زمین آماری کربگینگ و بهترین مدل برازش شده بر آن (گوسی) استفاده گردیده است. بهینه یابی در دو مرحله صورت گرفته است در مرحله اول با استفاده از تکنیک ارزیابی چاه های که در آنها اختلاف مقدار اندازه گیری و تخمین کمترین مقدار است در طول یک دوره متناسب بررسی و شرایط حذف آنها از شبکه بررسی می گردد و در مرحله بعد با توجه به یکسری نقاط مطلوب بهترین ترکیب نقاط برای ضافه شدن به شبکه انتخاب می گردد بطوری که انحراف معیار حاصل از تخمین به حداقل کاهش یابد.