فضای سبز در شهرها به عنوان ریههای تنفسی شهرنشینان به شمار میآید و به همین دلیل فقدان آن به معنی عدم وجود سلامت و تندرستی در شهرها محسوب میشود. توسعه فضای سبز شهری در جهت رسیدن به شهری پایدار و درکنار عواملی همچون ایجاد منابع گذران اوقات فراغت برای شهروندان و دیگر عملکردها و اثرات آن در زندگی شهری، از جمله ضروریات زندگی شهرنشینی میباشد. شهرنشینان ناگزیر پیوندهای خود را با طبیعت قطع کردهاند و از نظربهرهمندی از فضای سبز داخل شهرها نیز در محرومیت به سر میبرند. پارکهای شهری، فضاهای سبز درون شهری و حومه از جمله منابع دارای اهمیت در مبحث پایداری شهرها هستند که در رابطه مستقیم با شهروندان نیز میباشند.تحقیق حاضر از نوع کیفی بوده و مبانی تئوریک آن براساس جمعآوری دادهها به روش اسنادی و با استفاده از کتب،مقالات و نشریات در زمینه مربوطه، تدوین شده است، و با بررسی اهمیت نقش فضاهای سبز در شهرها به اثرات آن در زندگی شهرنشینان میپردازد. نتیجه آنکه توسعه فضای سبز در شهرها، سبب بهبود کیفیت زندگی شهری و شهرنشینان شده و به طور کلی موجب ارتقای پایداری شهرها میگردد