بررسی اصول پایداری فرهنگی- اجتماعی در تئاترشهر

در طول تاریخ شهرنشینی، انسان همواره در پی یافتن فرم های شهری و انسانی جدید برای بهبود و اعتلای کیفی زندگی خود بوده است. همانطور که امروزه نیز در جستجوی آرمانشهر خود برای رسیدن به توسعه پایدار می باشد. توسعهای که نیازهای انسان امروزی را بی آنکه توانایی نسل های آینده را برای دست یافتن به آرزوها و نیازهایشان از بین ببرد، بر آورده کند. در سالهای اخیر مسائل اجتماعی شهرها در راس سایر امور شهری قرار گرفته است، پیشرفت سریع علم وتکنولوژی، تحولات چشمگیر و دستاوردهای تحسین برانگیزی را در ساختار اجتماعی و اقتصادی جوامع کنونی پدیدآورده است. برای دستیابی به سطحی مطلوب از زندگی و حیات بشری، مشارکت اجتماعی فعال و آگاهانه تمامی افرادجامعه ضروری و اجتناب ناپذیر است.این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی می باشد و ابتدا به توصیف پایداری و پایداری فرهنگی-اجتماعی می پردازد و سپس با مطالعات کتابخانه ای اصول پایداری فرهنگی - اجتماعی که در منابع گوناگون پراکنده بود ، استخراج شده و در ادامه به توصیف تئاتر شهر که یکی از مهمترین و به یادمانی ترین تئاترهای ایران میباشد پرداخته شده و با تحقیقات میدانی و کتابخانه ای جایگاه این اصول در تئاترشهر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است و به این نتیجه دست یافته شده که معمار تئاترشهر تا حد امکان از این اصول استفاده کرده است و شاید رمز سرزندگی این بنا همین باشد

Keywords:

پایداری , پایداری فرهنگی-اجتماعی , اصول پایداری فرهنگی -اجتماعی , تئاترشهر