تخمین کشش سرمایه انسانی درالگوی رشد اوزاوا ـ لوکاس برای اقتصادایران

جایگاه سرمایه انسانی درادبیات رشداقتصادی همواره جایگاه مهمی بوده است دراین راستا مطالعات متعددی کوشیده اند تا نقش متغیر مذکور را درقالب انواع مدلهای رشد تبیین نمایند مطالعه حاضر نیز درراستای مطالعات انجام شده می کوشد تا سهم سرمایه انسانی درتولید اقتصاد ایران را طی سالهای 1353تا1390 درقالب مدل رشد درون زای اوزاوا 1965 و لوکاس 1988 براورد کند دراین مطالعه برای تخمین و بررسی نقش سرمایه انسانی درتولید ازروش الگوی خود بازگشت باوقفه های توزیعی ARDL استفاده شده است همچنین درمطالعه حاضر ازمتوسط سالهای تحصیل به عنوان شاخص سرمایه ی انسانی استفاده شده است نتایج بیان کننده آن است که باوجود رابطه مثبت و معنی دارسرمایه انسانی درتولید ناخالص داخلی نقش سرمایه فیزیکی پررنگتر ازسرمایه انسانی است درحالیکه سهم سرمایه انسانی 0/59 بوده سهم سرمایه فیزیکی 0/75 است بنابراین برای بالا بردن سهم سرمایه انسانی درتولید به عنوان یک توصیه سیاستی باید درخصوص مولد محور شدن رشته های دانشگاهی تلاش نمود