محدودیت های روش شناختیبرنامه پژوهشی پوپر درباره جامعه باز

کارل پوپر، به دل یل مواضع اش راجع به فلسفه و روش علم ، و نیز به خاطر جهتگیریهایش در اند یشه س یاسی، جا یگاهی را در تار یخ اند یشهها ی سد ه بیستم کسب کرده است . سهم پوپر در فلسف ه علم، عمدتا به نقد و تخطئ هاستقراگرایی و دفاع از ابطال گرایی م ربوط م یشود و سهم اصل ی او در اند ی شه سیاسی به دفاع ی که از جامع ه باز انجام داده بر میگردد . هم در روش علم وهم در اند یشه س یاسی تأ کید او بر خردباوری انتقاد ی است . علم و روش آنالهام بخش مهمی برا ی کل فلسفه پوپر بوده است . اما د ی دگاه او در فلسفه و روش علم با ا نتقاداتی روبرو شده است . اگر بپذ یریم که فلسف ه سیاسی پوپر درحدود امکانات روش شناسی او شکل گرفته است، آنگاه برا ی پرداختن به ناکارآمدیهای برنامه پژوهشی او در خصوص جامعه باز باید بعضی محدودی تهای روششناسی وی مورد بررسی قرار گیرد.مقاله حاضر ا ین ادعا را پ یش میکشد که برنامه پژوهشی پوپر در خصوص جامعه باز در حدود امکانات روش شناس ی او شکل گرفته و با کاست یها ومحدودی تهایی مواجه است. این مقاله با نگاهی انتقادی سعی میکندمحدودیت های برنام ه پژوهش ی و ن یز برخ ی جزم یتهای جامعه باز پوپر را نشان دهد. به نظر م یرسد ب رنامه پژوهش ی پوپر راجع به جامع ه باز، در برابر پرسش از تکثرگرایی بنیادی - که اساس معرفتی جامعه باز است - آسی بپذیر مینماید.

محدودیت های روش شناختیبرنامه پژوهشی پوپر درباره جامعه باز Keywords:

جامعه باز , پوپر , خردباور ی انتقاد ی , فلسف ه علم , روش شناس ی , اندیشه سیاسی