مبانی فلسفی اصلاح دینی از دیدگاه پل تیلیش

پ لتیلیش بی تردید یکی از متکلمان تاثیرگذار قرن بیستم به شمار می رود. دغدغه اصلی وی آن بود که بین دین و فرهنگ معاصر آشتی برقرار کند. به باور وی دین باید با فرهنگ عصر همبستگی داشته باشد. این همبستگی از طریق پرسش و پاسخ صورت می پذیرد. فرهنگمعاصر، سؤال های بنیادین عصری را به آستانه دین عرضه می دارد و دین در قالب نمادهای اصیل خود به سؤالات پاسخ می دهد.شرط اصلی پاسخگویی دین آن است که مقوله های مهم دین بازخوانی شوند. زبان کاملاً سنتی نمی تواند به سؤالات جدید پاسخ دهد. لذا روش سنتی کارل بارت karl. Barth متکلم سویسی 1986-1886 از پاسخگویی به مسائل جدید ناتوان است. در مقابل روش کاملاًاسطوره زدایانه و علم گرایانه رودلف بولتمان rudelf butman) متکلم آلمانی1976-1884 نیز رضایت بخش نیست. زیرا دین را از محتوای اصیل و غنی خود تهی می سازد. در مقابل این دو رویکرد، رهیافت تیلیش قرار دارد که قرائت عصری مفاهیم و مقوله های اساسی دینی بر اساس درون مایه غنی و سرشار کتاب مقدس را سرلوحه خود قرار می دهد. بدون شک بازخوانی ضابطه مند مفاهیم دینی از مؤلفه های مهم اصلاح دینی به شمار می رود. در این جستار به مبانی فلسفی اصلاح دینی از نگاه تیلیش پرداخته می شود

Keywords:

اصلاح دینی , الهیات سیستماتیک , خدا به مثابه صرف الوجود , نبوت , معاد , کلیسای مرئی و نامرئی