امکان پذیزی آکزاسیا اس منظز سقزاط و ارسطو

آکراسیا هنگامی رخ میدهد که فاعل درحالیکه میتواند بهترین را انجام دهد برخلاف حکم همه جانبه نگر خویش به بهترین رفتار کند این مسئله را اولین بار سقراط مطرح کرد وی می گفت وقوع اکراسیا امکان ناپذیر است زیرا هیچ انسانی نمی تواند عامدانه اشتباه کند و یابهترین را انتخاب نکند اگرگاهی به نظر می اید که برخی عامدانه دست به عمل نادرست می زنند ازآن روست که به دلیل نادانی آن عمل را خیر به شمار می آورند سقراط بامعادل دانستن خیروامر لذت بخش این سخن را که خردمغلوب شهوت میشود بی اساس شمرد درنظر او هیچ چیز نیرومندتر ازدانش نیست اما ارسطو را مدافع امکان وقوع اکراسیا دانسته اند اومیان دانش محق قو دانش معلق تمایز می نهد دردانش معلق شاید فاعل به کلیات علم داشتهب اشد اما جزئیات مربوطه را نداند و یابااین که به هردوعلم دارد اما علمش به مانند انسان درخواب دیوانه یا مست ظاهری باشد تنها دانش معلق است که ممکن است برخلاف آ« رفتار شود این که فاعل با علم محقق مرتکب خطا شود درک نشدنی است این مقاله نشان میدهد که چگونه برخلاف تصوربعضی ازپژوهشگران موضع ارسطو به موضع سقراط نزدیک است

امکان پذیزی آکزاسیا اس منظز سقزاط و ارسطو Keywords:

سقراط , ارسطو , آکراسیا , ضعف اراده , ناخویشتن داری , خیر , لذت , خرد