روشهای افزایش بهره وری وکاهش میزان لجن دفعی در SVI بالاتر از 200 با کنترل غلظت لجن در حوض های ته نشینی ثانویه

درسیستم های هوادهی گسترده به علت نداشتن واحدته نشینی اولیه وعدم نیاز به واحد هضم لجن، لجن حاصله مستقیما ازته نشینی ثانویه به واحد تغلیظ وسپس به آبگیری جهت خشک شدن منتقل می شود. تصفیه خانه فاضلاب لجن فاضلاب تربت حیدریه ازنوع هوادهی گسترده است، که فاقد واحدهای تغلیظ لجن وآبگیری بوده ولجن های ته نشین شده درحوضهای ته نشینی ثانویه به ایستگاه لجن منتلق می شود، وازآنجادرصدی ازاین لجن برطبق محاسبات انجام شده به حوض هوادهی برگشت داده شده و مازادآن به لاگون های لجن خشک کن دفع می شود. کارایی این لاگونها مناسب اقلیمهای گرم وخشک بوده، ودراقلیم های سردوکوهستانی به دلیل طولانی بودن زمان خشک شدن لاگون ها مناسب نمی باشد.دراین شرایط درمیزان دفع لجن مازاد با محدودیت جدی رو به روشده و بهره وری فرایندبه دلیل ایجاد الکینگ ، ضعیف شدن قابلیت ته نشینی لجن کاهش خواهدیافت. دراین مطالعه بابررسی میزان کنترل شیرهای تلسکوپی درته نشینی ثانویه و ارتفاع پتوی لجن جهت تغلیظ لجن باتوجه به سایز، ظرفیت وشرایط هیدولیکی ، غلظت لجن درحوضهای ته نشینی ثانویه راتحت فشار هیدرولیکی به 2تا3 برابرحالت عادی رسانده و به تناسب آن حجم لجن مازاد وبرگشتی به میزان قابل توجهی کاهش داده شده ، وباایجاد سد فیلتری جهت آبگیری در هرلاگون زمان پرشدن لاگونها طولانی ترشده واستفاده ازآنها رادرطول سال راممکن ساخته است.

Keywords:

لاگن های خشک کن لجنف تغلیظ لجن , سدفیلتری