پردازش شخصیت در معماری، فرآیندی در آفرینش ارتباط

یکی از راه های تاثیر گذاری بر روی دیگران، شناخت انگیزه در افراد است، انگیزه ای که بسته به شخصیت فرد می تواند متفاوت باشد. از جمله موضوعاتی که در علم روانشناسی به منظور برقراری ارتباط مؤثر با دیگران مطرح شده است، آگاهی از نوع شخصیت انسان هاست. از آنجایی که یکی از محصولات تفکر بشریت که در طبیعت نمود عینی پیدا میکند معماری است، بنابراین شاید بتوان راهی برای جستجوی شخصیت در معماری باز کرد، آن را شناخت و با آن ارتباط برقرار کرد. اگر بتوان این تفکر را در جوامع انسانی پرورش داد که هر بنایی با نمود عینی خود شخصیتی را در معماری به وجود می آورد که با داشتن ریشه ای یکسان در جامعه ماهیتی متفاوت را ارائه می دهد، شاید بتوان مسیری را برای گسترش غنی سازی شخصیت در بناهای معماری هموار کرد. اما شخصیت بنا چیست؟ چگونه میتوان برای هست شدن یک بنا ریشه های آن را پیدا کرد، از آن کمک گرفت و مانند آلاله های وحشی آن را پرورش داد و در طبیعت با آن انس گرفت ؟ آیا این امر مستلزم شناخت پدیده، انگیزه حضور و تاثیر گذاری بر روی علت حضور آن نیست ؟ در این پژوهش سعی بر آن است تا نقش عوامل فرهنگی و بستر محیطی در شکل گیری شخصیت یک اثر معماری را با تاکید بر پدیدارشناسی هوسرل که هستی مکاندار را مطرح می کند مورد بررسی قرار گیرد و تعریفی روشن از شخصیت معماری در فرآیند آفرینش ارتباط بدست آورد. این مقاله نظریست و از روش تحلیلی استفاده شده است. با رجوع به متون و اسناد مرتبط با کلید واژه ها سعی در تجزیه و تحلیل و در نهایت توصیف داده های مطالعاتی و درک و استنباط نگارنده از متون و اسناد شده است.

Keywords:

انگیزه , ارتباط مؤثر , شخصیت فرد , ماهیت , شخصیت بنا