هویت بخشی به معماری معاصر با رویکرد دلبستگی به مکان (نمونه موردی: معماری بومی کرمانشاه)

در بحث هویت کالبدی، رابطه ی بین ذهنیت (انسان) و عینیت (مکان)، رایطه ای قابل اثبات می باشد، دلبستگی به مکان به عنوان یکی از مهمترین مولفه های رابطه ی انسان و مکان می تواند نقش مهمی در هویت بخشی به معماری معاصر داشته باشد. با توجه به اهمیت این حس در کیفیت فضاهای انسان ساخت، در این نوشتار ابتدا به مفهوم دلبستگی به مکان و مولفه های تاثیر گذار در آن پرداخته و سپس ارتباط آن با هویت کالبدی را مورد بررسی قرار می دهیم. توجه به انسان و نیازها و خواست های او در طراحی و برآورده کردن توقعات و انتظارات ذهنی افراد از محیط کالبدی از مهمترین اهداف این پژوهش است، که می تواند هویت بخشی به معماری معاصر را به دنبال داشته باشد. توجه به معماری بومی هر منطقه که منشا انتظارات ذهنی مردم از محیط زندگیشان می باشد و خوانش عوامل هویت بخش در آن از دیگر اهداف این پژوهش می باشد که با الگو برداری از آن در طراحی حس دلبستگی در محیط را برای کاربران به وجود آورده و گامی موثر در هویت بخشی به معماری معاصر برداشت . به عنوان نمونه موردی تعدادی خانه در معماری بومی کرمانشاه از نظر عناصر کالبدی مورد برر سی قرار گرفته و سپس به نقش دلبستگی به مکان در هویت بخشی به فضاهای ساخته شده پرداخته شده است.

Keywords:

هویت کالبدی , دلبستگی به مکان , ذهنیت فرهنگی , معماری بومی , کرمانشاه