بررسی تولید انرژی از پسماند آلی شهری به روش هضم بی هوازی

فرآیند هضم بی هوازی، یکی از تکنولوژی های قابل قبول، هم از نظر زیست محیطی و هم از نظر اقتصادی، به منظور تولید انرژی از پسماندهای آلی می باشد. شهرستان مشهد به عنوان دومین کلانشهر ایران، شاهد تولید روزانه 1700تن پسماند شهری است، که حدود 60 درصد آن سهم مواد آلی و قابل تجزیه می باشد. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی تولید انرژی از این منبع ضایعات با استفاده از روش ذکر شده می باشد. جهت انجام آزمایش های هضم بی هوازی، پایلوت آزمایشگاهی تولید بیوگاز از نوع تک مرحله ای مورد استفاده واقع گردید؛ این پایلوت قابلیت کنترل خودکار شرایط محیطی فرآیند را از جمله دما، مدت و سرعت همزنی دارا بود. آزمایش هضم بی هوازی بر روی هضم مشترک پسماند آلی شهری و کود گاوی در سه سطح 0:100، 50:50 و 100:0 بر اساس وزن ماده خشک مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از حداکثر 45 روز ماند مواد در داخل هاضم، برای تیمار پسماند آلی بدون اختلاط، تولید گاز، به صورت معنی دار مشاهده نگردید ولی در سایر تیمارها به ترتیب به طور متوسط 300و 147 لیتر متان به ازای هر کیلو ماده خشک (l/kgTS) جمع آوری گردید که دارای تفاوت معنی داری نسبت به یکدیگر می باشند. به طوریکه میزان متان تولید شده در تیمار 50:50، حدود 100درصد نسبت به تیمار کود گاوی بدون اختلاط، افزایش داشته است که انرژی معادل متان تولید شده، حدود Kwh/kgTS 3/15 تعیین گردید. با توجه به ظرفیت بالای تولید پسماند آلی شهری در این منطقه، پتاسیل قابل توجهی برای تولید انرژی در این منطقه وجود دارد که نیاز به ارزیابی فنی و اقتصادی دقیقتری می باشد.

Keywords:

محیط زیست , بازیافت , پسماند آلی , انرژی , بیوگاز , متان