باززنده سازی عملکرد محیط از طریق پیادهراه سازی محورهای شهری

به دلیل از بین رفتن حیات شهری در بافتهای شهری امروزه در سیاستهای برنامهریزی شهری به دنبال تقویت محیطهای پیاده و از بین بردن موانعی هستیم که توانایی ما را برای پیادهروی آسان و ایمن محدود میکند، در واقع هدف ما بررسی امکان ایجاد پیادهراه در محورهای شهری و سنجش تمایل حضور شهروندان از سه بعد کالبدی، کارکردی و ادراکی در محیطهای پیادهمدار میباشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- پیمایشی میباشدو روش جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانهای و میدانی میباشد. خیابان سرچشمه زنجان نیز به عنوان یک عنصر در حال توسعه، در شهر از این قاعدهمستثنی نبوده و غلبه فضاهای سواره بر مسیرهای پیاده، عرصه را برحضور شهروندان در این فضای شهری تنگ نموده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که با سیاستهای باززندهسازی میتوان خیابان سرچشمه )حد فاصل بین پایانه مسافربری تا خیابان ارگ( را که در حال حاضر به پارکینگ خودروها تبدیل شده است را به یک فضای پیادهراه تبدیل کرد، تا هم از بناهای تاریخی اطراف آن استفاده بهینه کرد و هم با میدان سبزه میدان که خیابانهای اطراف آن در طرح توسعه آن قرار گرفته در همخوانی کامل باشد

Keywords:

پیاده راه , عابر پیاده , تعاملات اجتماعی , باززنده سازی