حیاط عنصر جیات خانه ایرانی در بستر تاریخ ، فرهنگ و محیط

معماری سازماندهی آگاهانه فضاست. این فرایند درمناطق وشهرهای مختلف ایران بسته به عوامل گوناگون باعث شکل گیری متنوعی ازفضاها می شود که فرهنگ یکی از عوامل مهم و موثر است. هر بنایی به عنوان جزئی از فرهنگ، وظیفه دارد که یک اندیشهذهنی را از طریق فرم ، عینیت بخشد و این عینیت حامل پیامی تحت عنوان هویت مطرح می شود. معمار سنتی درجستجوی نظمی براسا س بهره وری از مواهب طبیعی و هماهنگ با نظم حاکم بر طبیعت بوده ، به دنبال آماده سازی مکانی است که هر آنچه ازمواهب طبیعی است ، در محدوده زیست فراهم آورد؛ بدون آنکه خلوت زندگی به هم بخورد. درپاسخ به این خواست ، خصوصی ترین باغ درونی را می سازد و آن را با نام حیاط معرفی می کند. حیاط خانه ایرانی جایگاهی تثبیت شده در میان عناصر و فضاهای معماری دارد. اولویت این عنصر به گونه ای است که در خانه ایرانی سازماندهی فضایی را تحت تاثیر قرار داده این فضای باز ، فضایی تعریف شده ، دارای حدود و ثغور مشخص است ، که غالبا باهندسه منظمی نضج یافته است یافته های تحقیق در مجموع دوزمینه تاثیرگذار بر شکل گیری حیاط را مشخص می کند : بستر محیطی –کالبدی و بستر فرهنگی – اجتماعی می باشد .

Keywords:

حیاط , فرهنگ , هویت , سازمان دهی فضا , هندسه منظم