شناسایی و ارزیابی استراتژیهای مناسب جهت دستیابی به حمل و نقل پایدار در تهران

حمل و نقل یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر توسعه شهرها و شکلگیری الگوهای شهرنشینی است. حمل و نقل پایدار به دنبال روشهایی است که امکان استفاده بهینه از شبکه معابر را همسو با سیاستهای توسعه پایدار فراهممینماید. جهتگیری و سیاستگذاریهای صحیح در زمینه حمل و نقل پایدار شهری و متناسب با سیاستهای توسعه پایدار، امروزه بعنوان مهمترین عامل نجات شهرهای بزرگ در جلوگیری از بحرانهای زیستمحیطی و دستیابی به حمل و نقل پایدار شهری، مطرح میباشند. از مزایای دیگر سیستم حمل و نقل پایدار، تعدیل هزینههای اقتصادی را میتوان برشمرد و همچنین این سیستم از اتلاف منابع طبیعی، انرژیهای حیاتی با ارزش و تخریب محیط زیست جلوگیری مینماید و با کاهش تولید مواد سمی و خطرناک، موجب بهبود وضعیت آلودگیهای زیستمحیطی میشود. در این مقاله،پس از بیان ضرورت حمل و نقل پایدار و معرفی اصول و راهکارهای آن به شناسایی مهمترین عوامل کلیدی قوت و ضعف آن در کلانشهر تهران پرداخته و به کمک تکنیک سوات ستراتژیهایی در این راستا ارائه شدهاند. در پایان نیز به تدوین اقدامات عملیاتی برای استراتژی برتر پرداختهایم. نوع پژوهش، مطالعات میدانی و روش کار توصیفی تحلیلی میباشد

Keywords:

حمل و نقل پایدار , توسعه پایدار , مدیریت حمل و نقل , ماتریس SWOT , آنالیز QSPM