ضرورت آموزش پایداری درمعماری بامصالح نوین و هوشمند نمونه موردی: مطالع دانش پایداری مصالح نوین دانشجویان معماری دانشگاه آزادواحدعلوم تحقیقات تهران

رشدسریع جمعیت جهان و به همراه تحولات و پیشرفت های چنددهه ی اخیر و دخل و تصرف فزاینده انسان درمحیط زیست پیامدهای ناخوشایندی داشته است یکی ازمزایای رشد سریع این فناوری رشد سریع درزمینه ساختمان و مصالح است که باعث کاهش مصرف انرژی درساختمان هزینه نگهداری خدمات و ... می شود به دلیل همراستا بودن اهداف معماری پایدار باویژگیهای این مصالح بهت ر است ازانها درساختمانهای پایدار استفاده شود چرا که ماهیتی سازگارتر با محیط زیست دارند و میتوانند باعث بهبود روشهای طراحی و ساخت بشوند ازانجایی که به کارگیری مصالح نوین ساختمانی عاملی مهم دردستیابی به اهداف توسعه پایدار میب اشند و نقش معماران درانطباق این پیشرفت با ظرفیت های طبیعی انکار ناپذیر است درنتیجه نیازمند تحولی اساسی ازجمله شناساندن ضرورت موضع به دانشجوان ورود سرفصهای مرتبط و تلفیق مناسب اموزشهای تئوری و عمل یدرسیستم اموزش معماری هستیم لذا این پژوهش باهدف ارزیابی میزان اگاهی و حساسیت دانشجویان معماری درزمینه اهمیت پایداری مصالح هوشمند و ضرورت تدریس آن درمعماری تهیه گردیده است و جهت جمع اوری داده ها پرسشنامه ای دردانشگاه علوم تحقیقات تهران دربین تعدادی ازدانشجویان مقطع کارشناسی ارشد معماری درسال 93 باموضوع پایداری مصالح نوین ارایه گردیده است و نتایج آن درپایان مقاله حاکی ازآن است که شرایط اموزشی حاضر بستری مناسب برای اموزش پایداری نبوده و نیازمند برنامه ای منعطف و نظام مند با اهداف مشخص دراین حوزه می باشد

Keywords:

معماری پایدار , آموزش , مصالح نوین , آموزش پایداری , محیط زیست