ارزیابی آسیب پذیری زیست محیطی گردشگری سواحل چابهاربااستفاده ازمدل SWOT

به دنبال افزایش جمعیت وفشاربرروی منابع طبیعی،مسئله گردشگری نیز اثرات نامطلوبی برمحیط زیست برجای می گذارد.مسائلیازقبیل فرسایش خاک،تغییرات خط ساحلی،نابودی زیستگاه های ساحلی،خشک شدگی یاآلودگی آبهای زیرزمینی وبه خطرافتادنبهداشت وسلامتی ناشی ازشبکه های ناکافی دفع زباله وفاضلاب،جوامع انسانی راتهدیدمی کند. دولت ها وکشورهامی توانندبابررسیوتعیین حساسیت زیست محیطی مناطق مختلف درارتباط باگردشگری وتدوین قوانین ومقررات مناسب درجهت حفظ محیطزیست، به توسعه پایداروافزایش گردشگری بپردازند. درتحقیق حاضرسعی شده است بااستفاده ازمدل SWOT وبررسی عوامل درونیوبیرونی، میزان حساسیت ناحیه موردنظر شناسایی گردد.نتایج به دست آمده دراین بررسی نشان می دهدکه سواحل موردنظر نقاطقوت نسبتا خوبی وجودداردکه می توانند باعث حفظ محیط زیست وبه طبع باعث افزایش گردشگرشوند. اماازنظرنقاط ضعفنیزوجودبرخی عوامل منفی تاثیرگذارباعث آسیب رساندن به محیط ساحلی می شودکه درصورت استمراروعدم توجه به این نقاطضعف، باعث زیان های جبران ناپذیربه محیط زیست ناحیه می شود. ازنظرنقاط فرصت نیزباتوجه به عوامل یادشده ومدیریت اجراییقوی می توان شرایط مناسبی رابرای جذب گردشگرفراهم نمودبه نحوی که شرایط زیستی منطقه به بهترین نحوه حفظ شودوبهتوسعه پایدارمنجرگردد. تهدیدهای موجوددرمنطقه رانیز می توان شناسایی سامان دهی به سمت وسوی مناسب سوق داد.درپایانباتوجه به امتیازات داده شده می توان راهکارهای اساسی رابرای حفظ محیط زیست،افزایش گردشگروتوسعه پایدارارائه نمود.

Keywords:

گردشگری , محیط زیست , توسعه پایدار , چابهار , SWOT