طراحی مجتمع های مسکونی با رویکرد معماری پایدار

مسکن و خانه برای انسان از چنان اهمیتی برخوردار است که می توان آن را مرکز دنیای فرد نامید. آسایش در مسکن بیشترین تأثیر را در روحیه بردارد چون هر کس در حدود دو سوم هم روزش را در این مکان سپری می کند. امروز به علت جبر زندگی و با تک بعدی نگری و توجه به اقتصاد، بسیاری از ارزش های انسانی، اجتماعی، بومی و فرهنگی نادیده گرفته می شود. در اثر این برنامه ریزی انسان ها به صورت توده ای در کنار هم قرار می گیرند که به جای ایجاد یک مسکن مناسب با شرایط آسایش فیزیکی و روانی، فقط پاسخ گوی حداقل نیاز فرد بود و به عنوان یک سرپناه برای در امان بودن و ادامه دادن زندگی روزمره استفاده می شود. اصول پایداری مجتمع های مسکونی از بعد اجتماعی شامل عدالت و زیباشناسی و راحتی و آسایش و امنیت و رشد کودکان و هویت اجتماعی و سایر مسائل مشابه مورد بررسی قرار می گردد حاصل چنین است: عامل اول آسایش دورن خانه فیزیکی عامل دوم بازی پذیری فضاهای باز و چندمنظوره برای کودکان عامل سوم هویت اجتماعی عامل چهارم نظم اجتماعی.با این توصیف در این مقاله سعی داریم به معرفی روش هایی کلی برای بکار بردن طراحی پایدار در معماری بپردازیم.

Keywords:

معماری پایدار , مجتمع مسکونی و طراحی پایدار