مقایسه روش های تعیین تغییر مکان هدف با تاکید بر روش انرژی

جهت بررسی اثرات حاصل زلزله، روش تحلیل دینامیکی غیر خطی از دقیق ترین روش ها بشمار می رود. این روش به سبب پیچیدگی زیاد و وقت یر بودن از محبوبیت های زیادی برخوردار است. روش های تحلیل استاتیکی غیر خطی معادل یا روش یوش آور در بسیاری زیاد و وقت یر بودن از محبوبیت های زیادی برخوردار است. روش های تحلیل استاتیکی غیر خطی معادل یا روش یوش آور در بسیاری از موارد به عنوان روش جایگزین مناسب شناخته شده اند. . در روش یوش آور ابتدا یک الگوی بار جانبی انتخاب و بطور فزایند سازه تحت تاثیر این الگوی بار قرار می گیرد تا تغییر مکان نقطه ای از آن ( معمولا بام) به تغییر مکان از پیش تعیین شده (تغییر مکان هدف) برسد. تعیین مناسب این دو یارامتر (الگوی بار و تغییر مکان هدف) می تواند نتایج حاصل از تحلیل یوش آور را به نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی غیر خطی نزدیک کند. روش های مختلفی برای محاسبه تغییر مکان هدف ارائه شده است که استفاده از برخی از آنها در دستور العمل ها آمده است. روش طیف ظرفیت، روش ظرایب تغییرمکان، روش N2 برخی از این روش ها می باشند. یکی از روش های جدیدی جهت تعیین تغییرمکان هدف روش انرژی است. در این روش سعی می شود به جای استفاده از منحنی ظرفیت (منحنی برش یایه در مقابل جابجایی بام در روش طیف ظرفیت) از منحنی انرژی که از جمع کار انجام شده توسط نیرو های جانبی در تراز طبقات به دست آمده استفاده گردد. این مقاله به مقایسه جابجایی هدف محاسبه شده به روش انرژی، روش های آیین نامه ایی با مقادیر حاصل از تحلیل دینامیکی غیر خطی می پردازد.

Keywords:

ظرفیت انرژی , انرژی نیاز , موازنه انرژی , تغییر مکان هیف , انرژی تسلیم