محافظه کاری وارزش آفرینی برای سهامدارن از دیدگاه بحران مالی

محافظه کاری یکی ازویژگی های گزارشگری مالی است که درقالب یک میثاق محدودکننده درچارچوپ اصلی ومفاهیم حسابداری ایفاگرنقش مهمی درمحدودکردن رفتار های خوش بینانه مدیران و جایگاه تهیه کنندگان اطلاعات واعمال برآوردی ازحداقل عایدات توسط سرمایه گذاران واعتباردهندگان درجایگاه مهم ترین استفاده کنندگان، است (2). علی رغم نقش مهم محافظه کاری درتئوری و نحوه عمل حسابداری، تعاریف معتبر ورسمی معدودی درباره آن ارائه شده است. دربیانیه مفاهیم شماهر دوهئیت تدوین استانداردهای حسابداری مای آمریکا، محافظه کاری چنین تعریف شده است: نشان دادن واکنش محتاطانه درقبال ابهام به منظورایجاد اطمینان خاطرازاینک ابهام وخطرات احتمالی همراه با آن درحدکافی موردتوجه واقع شده اند(14). هئیت تدوین استانداردهای مالی آمریکا محافظه کاری رابه عنوان زیرمجموعه ویژگی های کیفی طبقه بندی ننموده است، درحالی که دربند 18 فصل دوم مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران، محافظه کاری به عنوان یک زیرمجموعه ازویژگی کیفی این گونه تعریف شده است : محافظه کاری عبارت است از کاربرد درجه ای ازمراقبت که دراعمال قضاوت برای انجام برآورد درشرایط ابهام موردنیاز است ، به گونه ای که درآمدهای یادارایی ها بیشتر ازواقع وهزینه ها یابدهی ها کمترازواقع ارائه نشوند.