بررسی محل وجود مفصل های پلاستیک تیرها در سازه های بتنی و اثر آن در شکل پذیری سازه ای

بحث زلزله و به تبع آن خرابی سازه و خسارات جانی و مالی بسیاری که به همراه دارد، همواره دغدغه های فراوانی را برای مهندسین سازه به همراه داشته است. به همین علت، در طی سالیان اخیر سعی گردیده تا روش هایی در جهت بهبود وضعیت اتصال تیر به ستون سازه بتنی استفاده گردد. به طور کلی در اتصالات تیر به ستون، ناحیه اتصال در معرض تراکم زیاد میلگرد قرار دارد .بسیاری از خرابی ها در ساختمان های تحت اثر بارگذاری زلزله ای، ریشه در فولادگذاری نامناسب، بخصوص در اتصالات تیر – ستون دارد از این رو ناحیه اتصال یکی از محتمل ترین نقاط ضعف سازه های بتن آرمه می باشد. اتصال تیر- ستون در بین انواع اتصالات دیگر در قاب های بتن مسلح حایز اهمیت خاصی است. به دلیل آنکه ابعاد اتصال بسیار کوچک است، این در حالتی است که لنگرهای منفی ماکزیمم و نیروهای برشی ماکزیمم در همین محل اتفاق می افتند. این امر مورد توجه بسیاری از مهندسین قرار گرفت .در پروژه حاضر با استفاده از ماهیچه بتنی در ابتدا و انتهای تیر بتنی به بررسی شکل پذیری سازه ای می پردازیم. بدین منظور هفت مدل بتنی در نرم افزار آباکوس (ABAQUS) مدل سازی شده است . یک قاب دو طبقه دو دهانه بتنی با استفاده از نرم افزار آباکوس (ABAQUS) با استفاده از ماهیچه های بتنی با ابعاد مختلف مدل شده که به تحلیل و بررسی نتایج مربوط پرداخته می شود. در انتها مشاهده می گردد که با استفاده از این ماهیچه های بتنی که در ناحیه اتصال تیر به ستون در ابتدا و انتهای تیر بتنی می باشد منجر به افزایش زمان شروع خرابی، دور شدن محل تشکیل مفصل پلاستیک از محل اتصال تیر به ستون به میانه تیر و در نهایت افزایش شکل پذیری سازه ای را خواهیم داشت.