مدیریت ریسک سرمایه گذاری وارزیابی آن با استفاده از کنترل فازی به همراه تحلیلی پیرامون یک مطالعه موردی

نظریه مجموعه های فازی درابتدا با این بینش شکل گرفته است که تکنیکهای سنتی تحلیل سیستمها در برخورد با مسائلی که درآنها وابستگی بین متغیرها بسیار پیچیده است، موثرنیستند . درشرایط معاصر و با فرارسیدن انقلاب اطلاعاتی دنیای بازرگانی و امورمالی ، برای متدولوژی هایی که می توانند قابلیت سیستمهای پیشرفته اطلاعاتی رابرای پردازش حجم عظیمی ازداده ها به همراه سرعت و قابلیت اطمینان زیاد به کارگیرند ،پرجاذبه است . سهم اصلی منطق فازی درمحاسبات این است که به عنوان ماشینی برای انجام محاسبات باکلمات، به شمارمی رود . ماشینی که درآن قواعدفازی ومتغیرهای زبانی و گرانولاسیون فازی اطلاعات ،نقش اصلی را بازی می کنند منطق فازی بااهدافی سروکاردارد که به نوعی با درجه بندی همراه با همه رده های ممکن درستی بین » بله « و » خیر « مرتبط هستند . به منطق فازی می توان بعنوان یک چارچوب مفهومی وسیع نگریست که دربردارنده منطق کلاسیک است که دنیا را به پایه های بله وخیر تقسیم می کند . بررسی ریسک سرمایه گذاری دارای متغیر هایی است که وابستگی بین آنها پیجیده به نظر می رسد . بررسی این وابستگی ها و روابط پیچیده در حالت عادی و با استفاده از ابزار های متداول نیازمند یک نگاه تخصصی به مساله است . درحالی که بررسی این روابط با استفاده از کنترل فازی ، ساده بوده و فهم آن برای مدیران و تصمیمی گیرندگانی که با اصطلاحات تخصصی مالی و سرمایه گذاری کمتر اشنا هستند، بسیار ساده می باشد .این تحقیق درپی آن است که با معرفی مجموعه های فازی ومتغیرهای زبانی کاربردهای به سرعت روبه پیشرفت آن را درمدیریت ریسک سرمایه گذاری و ارزیابی آن ،با تحلیلی پیرامون یک مطالعه موردی تبیین نماید

Keywords:

منطق فازی , ریسک مالی , سرمایه گذاری , کنترل منطق فازی , متغیر های زبانی