ضمانت نامه های بانکی در حقوق بین الملل ، اسلام و ایران

یکی از عوامل مهم در رشد و توسعه اقتصاد یک کشور، ایجاد روابط بین المللی و صادرات و واردات با سایر کشورهای جهاناست. با این وجود به دلیل ریسک های سیاسی و تجاری، گاهی تجارت های بین المللی، گاهی بازرگانان از انجام پروژه ها وتبادلات در عرصه نهانی نگرانی هایی دارند. عدم وصول بموقع مطالبات از خریداران خارنی در اغلب اوقات صادرکننده را درتنگنای مالی قرارداده و در نتیجه باعث ناتوانی وی در ایفای تعهدات مالی وی به اعتبار دهندگان داخلی و گاهی اوقات منجربه ورشکستگی کامل وی می گردد. برای رفع این معضل، بانکها و برخی موسسات مالی اقدام به صدور ضمانت نامه هاییمی کنند که به مونب آن تجار با اطمینان خاطر بیشتری وارد مبادلات شده و می توانند اطمینان حاصل کنند که در صورتعدم پایبندی طرف تجاری به تعهد خود، به موجب ضمانت نامه نگاشته شده، آنها قادر به جبران زیان خود هستند. در اینپژوهش ابتدا به بررسی تعاریف اولیه ضمانت نامه ای بانکی و تعهداتی که به موجب آن در عرصه بین الملل ایجاد می شود،می پردازیم و سپس ماهیت حقوقی و اجرایی ضمانت نامه ای بانکی در نظام حقوقی ایران و مقررات متحد الشکل ضمانت نامههای قراردادی و موضع ایران در قبال این مقررات را به مورد مطالعه خواهیم گذاشت تا دیدگاهی جامع از مفاهیم پژوهشحاصل گردد.

Keywords:

ضمانت نامه بانکی , معادات بین المللی , قوانین متحدالشکل ضمانت نامه ها , نظام حقوقی ایران