ارائه راهکاری جهت بهبود کیفیت محیط شهری در بافت میانی شهرها مطالعه موردی شهری اسدآباد

یکی از مباحث مهم شهری در دوارن معاصر ارزیابی فضاهای شهری و راهکارهای جهت بهبود آن می باشد، و شهرها بدلیل اینکه که در بدو ورد با آن مواجه می شویم بهبود فضای شهری در این گونه شهرها حائز اهمیت است. ساختارهای بنیادی فضایی شهرهای ایران، همواره بازگو کننده عناصر محیطی، اجتماعی، فرهنگی آن بوده است.در پژوهش حاضر سعی بر شناخت و ارزیابی کیفیت محیط شهری در بافت میانی شهراسدآباد براساس آمارها و اطلاعات موجود پرداخته است.ازروش توصیفی استنباطی استفاده شده است.در پی پاسخ به سئوالات چگونه می توان به ارتقا کیفیت محیط زیست شهری در بافت میانی شهر اسدآباد اقدام کرد؟راهکارهای ارتقاء کیفیت محیط زیست شهری کدامند؟ که با بکارگیری مطالعات اسنادی ومیدانی از طریق تکمیل400پرسشنامه به طورتصادفی و مشاهده انجام شده است.داده های پژوهش نیز با بهره گیری از روش های آمار توصیفی استنباطی تجزیه و تحلیل شده و یافته های تحقیق نشان می دهد که به طور کلی مؤلفه های کیفیت – زندگی در بافت میانی شهر اسدآباد و همچنین میزان رضایتمندی شهروندان از کیفیت محیط شهری در بافت میانی شهر بسیار پایین است.در بین مولفه ها مشارکت در امور و طرح های شهری دررتبه نخست مؤلفه های کیفیت اجتماعی در این بافت میانی قرار گرفته است که این اظهار تمایل ساکنان، راه را برای مشارکت شهروندان دراجرای طرح بهسازی و نوسازی بافت میانی شهر،که آن ازضروریات موفقیت طرح های شهری می باشد، هموار می کند.

Keywords:

بافت میانی شهرها , کیفیت محیط زیست , بهبود فضای شهری , ارزیابی کیفیت محیط شهری , شهر اسدآباد