تولید پلی اکریل آمید به روش امولسیون پلیمریزاسیون به عنوان عامل لخته ساز

در 30 سال اخیر ، استفاده صنعتی از پلیمرهای اکریل آمید، بسیار گسترده شده است . از مصارف عمده این ماده، می توان به عنوان عامل لخته ساز یا فلوکولانت با قابلیت کاربرد درصنایع کاغذ، معدن یا تصفیه آب وکمک دهنده طغیان در بازیافت نفت و ... اشاره کرد . در این موارد نیاز به پلیمری با خطیت و وزن مولکولی بالا می باشد،که دستیابی به این خواص ، تولید پلیمر را از لحاظ کنترل وپیش بینی شرایط عملیاتی با پیچیدگی های زیادی مواجه می کند . دراین مقاله، هدف اصلی از تولید این ماده،تهیه فلوکولانت می باشد . در منابع موجود، دو روش محلول و امولسیون، جهت تو لید این ماده ذکر شده است،اما روش امولسیون مورد توجه چندانی قرار نگرفته است، از طرفی ، این روش به علت تولید مستقیم محصول گرانولی، بدون نیاز به فرآیند خشک کردن و خرد کردن، اقتصادی به نظرمیرسد . در این راستا، روش امولسیون طی آزمایشاتی مورد بررسی قرار گرفت، در این آزمایشات پارامترهایی مثل نوع آغازگر، نوع فازروغنی، مقدار آغازگر، نوع امولسی فایر، زمان واکنش ودما مورد مطالعه قرار گرفت .. از بین حلال های مورد استفاده،که شامل بنزن،زایلن، پارافین وکروسین بود، بهترین نتیجه با کروسین به دست آمد . در صورت استفاده از آغازگر محلول درآب ، می توان به محصول گرانولی دانه دانه رسید ، بهترین نتیجه با پتاسیم پرسولفات حاصل شد . کارآمدترین امولسی فایر، نانیل فنول اتوکسیله ، بود . ضمنا " دمای بهینه واکنش بین 48 تا 52 درجه سانتیگراد بدست آمد . تستهای کنترل کیفی انجام شده، شامل تست حلالیت ،تعین وز ن مولکولی از طریق ویسکومتری و تست لخته سازی بود،که بامقایسه با نمونه مرجع، در تفسیر نتایج حاصله مؤثربود .

تولید پلی اکریل آمید به روش امولسیون پلیمریزاسیون به عنوان عامل لخته ساز Keywords:

امولسیون , اکریل آمید , لخته ساز , پلیمریزاسیون