بررسی یادگیری در عمل با توجه به منطق فازی در مدیریت

دنیای ما دنیای بسیار پیچده ای است اما از آن پیچیده تر انسان هایی که بر روی این کره خاکی زندگی میکنند. این گستردگی و پیچیدگی تمام جنبه های زندگی امروزه ما را که مدام در حال تغییر و تحول است در برگرفته است و این تغییرات سریع، مدیران را بر آن داشته است تا با توجه به شرایط برون سازمان، تحولاتی در درون سازمان انجام دهند. نظریه پردازان کلید موفقیت سازمان را در مدیریت موثر نیروی انسانی می دانند و با توجه به حرکت سریع سازمان ها به سوی فن آوری نقش نیروی انسانی به عنوان عامل حیاتی و استراتژیک سازمان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است از این رو جلب رضایت کارکنان و علاقمند کردن آن ها به کار مورد تصدی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از آنجا که هدف از رهبری کمک به کارکنان برای دستیابی موثر به بهترین اهداف سازمانی و فردی است یکی از وظایفمهم مدیران در سازمان ها، شناسایی استعدادهای بالقوه کارکنان خود و فراهم کردن زمینه های رشد و شکوفایی آنان است که زمینه تحقق هدف مهم و اساسی ارتقا بهره وری را نیز فراهم میکند. در این مقاله سعی شده است اهمیت موضوع یادگیری در حین عمل را با توجه به منطق فازی که برای اولین بار پروفسور ایرانی لطفی زاده آن را ارائه کرده است بررسی شود. منطق فازی در واقع نقطه مقابل منطق ارسطویی (سیاه یا سفید) است که با ارائه منطق فازی طیف رنگ های بسیاری در قالب زبان شناختی بیان میدارد که مورد توجه و استفاده بسیاری از مدیران قرار گرفت.